z ostatniej chwili
Kasa urzędu czynna: Wtorek: 8:00-12:00 Środa: 13:00-15:00 Czwartek: 8:00-12:00 Wpłaty dokonać można w każdej placówce BS Mszana Dolna – bez prowizji
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej Rozumiem
Powiększ: A A A
A A A A A
WYBORY DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO 2024Wybory samorządowe 2024Pomoc dla uchodzcowkontoCyberbezpiecznyBiuletyn informacji publicznejtransmisjadostępnośćOtwórz się na pomocProfilaktyka jodowaStrategia terytorialnawyposazeniekoronawirusstudiumrodoJak zatwić sprawęSprawdź kto i gdzie odśnieżaOgłoszenia WójtawyboryProgram Czyste PowietrzeDziedzictwoCała naprzód IIPlan zagospodarowania przestrzennego - interaktywna mapaProfil zaufanyinterpelacjeostrzezenia meteocyfrowa gminaremont kwateryJustyna Kowalczykgmina w obiektywie.htmlGaleria zdjęćznpOdkryj Beskid WyspowyObrona cywilnae-urzadkanalizacjadeklaracjaDostępnośc aplikacjiinformacje-do-banerow/datacje-z-budzetu-panstwasdsUrząd statystycznyBudowa kanalizacji sanitarnej w miejscowości Raba Niżna - etap IIIjakości powietrzaEkointerwencja

Ciężadlik Stanisław (1912-1996)


Stanisław  Ciężadlik  - syn Ziemi Zagórzańskiej;  artysta  obdarzony wieloma   talentami:  malarz , rzeźbiarz, scenograf,  aktor, reżyser amatorskich  teatrów  ludowych, gawędziarz, muzyk,  a nawet lutnik.

Zasługi Stanisława  Ciężadlika dla rozwoju szeroko pojętej kultury regionu oraz w kultywowaniu  tradycji  folkloru Zagórzańskiego  i  przekazywaniu ich  kolejnym pokoleniom są naprawdę  znaczące. Urodził się  1912 roku  w Mszanie Dolnej (Słomka) w wielodzietnej rodzinie. Skończył szkołę powszechną. Od dziecka pasjonowało go rysowanie. Ks. Spyrka, uczący chłopca religii, widząc rozwijający się talent zachęcił go do pracy kupując mu farby, bloki i ołówki. Wtedy powstały pierwsze portrety. Wzbudziły one zainteresowanie przebywającego w Mszanie Dolnej prof. UJ, Wacława Sobieskiego, który zamówił u Ciężadlika swój portret i zaprosił go do Krakowa. Tam młody Stanisław malował obrazy  na zamówienie i pracował u Juliusza Kossaka jako posługacz. Dwa lata uczęszczał też na wykłady do prywatnej Szkoły Sztuk Pięknych Alfreda Terleckiego.  Pobyt  tam pozwolił mu na podpatrywanie  techniki    pracy  mistrzów malarstwa. Próbując ich naśladować  doszedł w końcu do własnej drogi artystycznej.  W osobach cenionych już malarzy krakowskich: Józefa Unierzyńskiego, Jana Maleniewskiego i Kazimierza Pochwalskiego   odnalazł pomoc i wsparcie. Zasłynął jako portrecista, ale  spod jego pędzla wyszły też dzieła o różnej tematyce,  m. in. pejzaże i kompozycje kwiatowe.  Malował także obrazy do kościołów.  W ten sposób zarabiał na życie. W 1935 r. ożenił się z Wiktorią  Aksamit. Rodzina się powiększała.

Z malowania i niewielkiego gospodarstwa  trzeba  było utrzymać ośmioro dzieci. Stanisław Ciężadlik, oprócz malarstwa, miał także zainteresowania  teatralne.  Po wojnie był organizatorem  amatorskich zespołów  teatralnych,  działających m.in.  w Mszanie Dolnej, Kasinie Wielkiej, Kasince Małej, Olszówce i Niedźwiedziu. Dla tej pasji potrafił przemierzać piechotą wiele kilometrów, od wsi do wsi, by (bezinteresownie)  zajmować się reżyserią  scenografią, charakteryzacją i kostiumami.

W 1948 r.  stał się  jednym z założycieli  Teatru Lalek „ Rabcio” w Rabce. Tam pracował przez blisko dziesięć lat; wykonywał lalki, projektował  scenografię, występował jako aktor, poruszał marionetkami.  Miłość do teatru przekazał swojej córce, Marii, która przez wiele lat również związana była  z „Rabciem”.

Stanisław Ciężadik  był też wziętym  rzeźbiarzem. Jego  ołtarze zdobią  wnętrza  wielu świątyń, nie tylko Beskidu i Podhala, ale i kościołów rozrzuconych po całej Polsce. Charakterystyczne dla tego artysty (amatora i samouka  przecież!) było to, że jego figury (nawet te monumentalne, kilkumetrowe) powstawały bez wcześniej przygotowywanych przestrzennych modeli.  Wystarczały mu projekty – rysunki. Jako tworzywo najbardziej cenił sobie  lipę i dąb. Jego autorstwa  są min.: ołtarz główny w kościele parafialnym w Skawie,  ołtarz w Łętowem,  popiersie księdza Stabrawy  znajdujące się u wejścia do kościoła św. Michała w Mszanie Dolnej,  a  we wnętrzu kościoła, w nawie głównej, wielka figura  Chrystusa Ukrzyżowanego  oraz ołtarz boczny - św. Józefa i liczne feretrony. Wykonał też  ołtarze,  Drogę Krzyżową oraz chrzcielnicę i konfesjonał do  kościoła w Kasince Małej, jak również  ołtarz w kaplicy „Na Brzegu” w Kasinie Wielkiej. W kościele w Bukowinie Tatrzańskiej znajduje się  ołtarz i Droga Krzyżowa jego dłuta. Dzieła Stanisława Ciężadlika można podziwiać też w kościele w Dobrej (Droga Krzyżowa), w Ślemieniu k/Żywca,  Wieliczce (Chrystus Ukrzyżowany), Chełmży  k/Torunia, Nakle, Stalowej Woli, Kurowie, Łężnie i wielu innych. Ostatnimi pracami  artysty były:  płaskorzeźba Trójcy Przenajświętszej, stacje Drogi Krzyżowej  i płaskorzeźba „Jezu ufam Tobie” dla  powstającego wówczas kościoła w Mielcu. Tę ostatnią,  mającą 4 metry wysokości, rzeźbę wykonał w wieku 83 lat!   Mieszkańcy gminy Mszana Dolna wielokrotnie mijają kapliczkę  autorstwa Ciężadlika  znajdującą się  przy szosie „limanowskiej” - na Słomce, na os. Aksamity – z charakterystycznymi dla jego dłuta postaciami.  

Zamiłowanie Stanisława Ciężadlika  do muzyki zaowocowało  założeniem w latach siedemdziesiątych  swojej własnej kapeli góralskiej. Początkowo, razem  ze Stanisławem (prym) grali: Józef Krzysztof (prym), syn Tadeusz (sekund), Józef Potaczek (sekund) i Józef Marszalik (bas), a także Jan Skwarczek (skrzypce), Władysław Lupa (skrzypce); potem również wnukowie: Andrzej (sekund) i Tomasz (bas) oraz Robert Molendowicz (sekund).  Ciekawostką  jest fakt, że instrumenty dla swojej kapeli Stanisław wykonał sam!!! Tak więc wśród wielu talentów był także lutnikiem – amatorem!  Zaletą muzykowania  kapeli jest ścisłe  zachowanie (pomimo braku zapisu nutowego - wszyscy grali ze słuchu) charakterystycznych dla regionu Zagórzan brzmień, melodii i przyśpiewek. Kapela ma na swoim koncie wiele osiągnięć. Brała udział w wielu przeglądach i konkursach. Zdobyła m. in. II nagrodę XIV Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą. Była też stałym gościem  „Limanowskiej Słazy”. Występowała na przeglądach rodzin muzykujących w Pyrzycach i Wrocławiu, przeglądach kolędniczych w Mszanie Dolnej i Bukowinie oraz wielu innych miejscach. Bardzo często kapela grała w kościołach podczas uroczystości religijnych.

Stanisław Ciężadik był także  świetnym  gawędziarzem. Wielokrotnie  uczestniczył w „Sabałowych Bajaniach”, konkursach gawędziarzy „Limanowskiej Słazy” i  w Bukowinie Tatrzańskiej. Bawił publiczność „godkami” własnego pomysłu, bądź korzystając z gotowych tekstów,  m. in. Anieli Gut - Stapińskiej. Był laureatem wielu nagród; wielokrotnie go odznaczano.Stanisław Ciężadlik -  wielka postać, człowiek wielu talentów, uważny obserwator, wrażliwy na piękno. To osobowość łącząca w sobie ogromną wyobraźnię, talent, pracowitość i całkowite oddanie się swojej pasji. Choć bez dyplomów –  artysta uznawany jest i ceniony  za swoją pracę.  Zostawił trwały ślad w historii rodzimej  kultury. Zmarł 29.03. 96 r. w wieku 84 lat. W śnieżną  Niedzielę Palmową owego roku, w ostatniej drodze towarzyszyły mu tłumy. Górale Beskidów, Gorców i Podhala  żegnali go  zawodzącą nutą wielu, wielu góralskich  skrzypiec.

 Odszedł  Człowiek – Legenda  zagórzańskich stron.

                         

                                                                       opr. Elżbieta Ciężadlik
fot. archiwum rodziny Stanisława Ciężadlika